تفسیر و تشخیص بالینی و پاراکلینیکی

تشخیص تب مالت نیازمند ارزیابی هیستوری بیمار ، ارزیابی بالینی و تستهای آزمایشگاهی و رادیولوژیک همراه با کشت ، سرولوژی یا تست PCR می باشد.
تست های آزمایشگاهی شامل فرمول شمارش خون محیطی ، ESR ، CRP ، تستهای عملکرد کبد بوده اگر چه برای تشخیص تب مالت غیر اختصاصی هستند. خون و مغز استخوان نمونه های رایج جهت جدا کردن بروسلا می باشد.
در بیمارانیکه آنتی بیوتیک دریافت نموده اند و فرمهای مزمن بیماری کشت مغز استخوان بسیار حساس می باشد.
سیستمهای کشت خودکار سرعت و احتمال جدا کردن بروسلا را افزایش داده و در عرض 3 روز به نتیجه میرسد و احتمال مثبت شدن را در مقایسه با سیستمهای سنتی بیشتر کرده است.
تستهای سرولوژیک هم در تشخیص بروسلا کاربرد دارد. تست رایت با عود مثبت 160/1 بسیار در بالین استفاده میشود. تست رزبنگال که از سلولهای کشت شده بروسلا ابورتوس استفاده می نماید بسیار ساده و مقرون و بصرفه بوده و بعنوان تست اسکرینینگ کاربرد دارد.
تست کومبز جهت پیدا کردن آنتی بادیهای غیر اگلوتینه بر علیه بروسلا کاربرد دارد. و در موارد تیتر بالای آنتی بادی که منجر به پدیده پروزون می شود هم از تست رایت در وقتهای بالا استفاده می شود.
تست الایزا نیز که برای IgM و IgG ضد بروسلا موجود است روش دیگری است که به اندازه تست رایت در تشخیص بروسلوز کاربرد دارد.
تست PCRدر بیماران مشکوک به تب مالت و تست رایت و سرولوژی منفی استفاده می شود.